I. Liturgische vieringen

Al van in het begin van het christendom komen mensen samen op de eerste dag van de week om de Verrijzenis van de Heer Jezus te vieren. Voor wie Christus wil volgen is dit een vanzelf­sprekende afspraak die men niet graag mist.
Sommigen zeggen wel dat zij niet iedere zondag naar de kerk gaan. Het is hun vrije beslissing, maar dan missen zij iets van de conti­nuïteit die in het samenkomen op de 'Dag des Heren' aanwezig is.
Alvast is het zo dat in onze gemeenschap heel wat mensen ingaan op de afspraak om op zondag of op de vooravond (zater­dag­avond) Eucharistie te vieren.

Wij trachten elke week onze Eucharistie met zorg te vieren met trouw aan de traditie van de Kerk maar met oog op de actualiteit en de pastorale zorgen van vandaag. Telkens is de oproep van de Heer in het Evan­gelie onze leidraad. Als u niet over­tuigd bent met deze infor­matie zeggen wij u:

                       KOM EN ZIE...

           Op zaterdag te 17 uur ‑ H. Engelen
           Op zondag te 9.45 uur ‑ Onze-Lieve-Vrouw van Lake­n

Op vrijdag vieren we de Eucharistie om 17 uur in de weekkapel van de kerk van Onze-Lieve-Vrouw van Laken

Kerken:
H. Engelen Gasstraat 61 1020 Brussel
O.‑L.‑Vrouw van Laken O.‑L.‑Vrouwvoorplein 1020 Brussel

EEN KIND:
'N GESCHENK DAT JE LEVEN VERANDERT

Het is een heel gebeuren als in een gezin een kind op komst is. Men droomt van de geboorte. Men wikt en weegt de naam van het kind: klank aanvoelen, betekenis van de naam zelf, associa­ties met bepaalde personen, enz. De naam zal eigenheid aanto­nen. Het kind is uniek. Het is enig voor ouders, voor verwan­ten, voor familie, voor alle mensen. Het is enig voor God.

Gelovige ouders zullen dan ook God danken voor het nieuwe leven dat hen is toevertrouwd. In de christelijke gemeenschap wordt deze dank gevierd in een doopviering.
Tijdens de doop vertrouwen wij het kind toe aan de oorsprong van het Leven: God zelf. Het is dan ook de opdracht van de ouders, peter en meter om zo goed als God voor dit kind te zijn. Zij zullen Gods tederheid, zorg en nabijheid moeten vertalen.

In onze parochie gebeurt deze doop (liefst) tijdens de eucharistieviering op zondag, met familie, vrienden en de hele gelovige gemeen­schap. De doop is een gemeenschapsgebeuren en overstijgt zo dus de privé aangelegenheid.

Zo komt de dopeling en zijn of haar familie in contact met de gemeenschap die wekelijks hier samenkomt.

De tweede stap in de groei naar geloof van kinde­ren is de eerste communie. Al de kinderen die naar een school gaan die in de parochie ligt, krijgen tijdens het tweede leerjaar de kans om zich in te schrijven voor de voorbereiding op hun eerste communie.

De voorbereiding is een belangrijke gebeurtenis voor het gezin, de school, de parochie.
Daarom engageren de ouders zich om samen met hun kinderen nar de cathechese op zondag te komen.Tevens zijn er ook (1x per maand) vieringen in de kerk voorzien voor ouders en kinderen samen zodat beiden voeling krijgen met de zondagseucharis­tie: nl. elke derde zondag van de maand (van oktober tot april) naar de kerk O.-L.-Vrouw van Laken.

De school met de catechisten bereiden de kinderen voor op de voor­afgaande vieringen en op de eerste communie zelf.
Er is ieder jaar zo een eerste communie. Wij vieren dan met z'n allen feestelijk rond Jezus' grote tafel en nemen er ook helemaal deel aan.

Parochies: H. Engelen en O.-L.-Vrouw van Laken
 

De kinderen worden voorbereid op het Vormsel gedurende een jaar. Dit is een gemeenchap gebeuren.

...

Mensen gaan twee aan twee door het leven.
De relatie van man en vrouw is voor gelovigen de vindplaats van God. Daarom kan men zijn huwelijksrelatie sacramenteel laten beze­gelen.

Het huwelijkssacrament is echter veel meer dan de viering van één dag. Daarom is het nodig die beslissing goed voor te berei­den. Het samenleven verloopt immers over goede en kwade dagen.

Daarom is liefde ook meer dan een gevoel; het is een keuze voor elkaar. Trouw zijn in goede en kwade dagen vraagt veel aandacht en zorg. Het is dan ook niet overbodig het samen­leven van christelijk gehuwden voor te bereiden.

De ziekenzalving is er, zoals het woord het zegt, voor de zie­ken. Meestal denkt men dat men al stervende moet zijn om de ziekenzal­ving aan te vragen. Heel wat zieken vinden vertroos­ting in dit sacrament. Met dit sacrament wil de Kerk Gods nabijheid en Gods tederheid voor de zieke uitdrukken.
Natuurlijk is dit sacrament ook voor mensen die niet meer kunnen genezen een intens moment van nabijheid met de Heer en met de familie.

Bij het afscheid nemen van dit leven wordt de christen voor de laatste keer naar de kerk gebracht. Wij vertrouwen de overlede­ne toe aan God. Wij geloven immers in de Verrij­zenis van iedere gelo­vige.
Rondom hem of haar wordt door de gemeen­schap van de familie en vrienden gebeden of eucharistie gevierd.

welkom - op zoek
I. Liturgische vieringen - II. Jongeren - III. Kerken
IV. Onze Zorg voor het Welzijn van Ieder
V. Ons Parochieblad - Eucharistievieringen